تاریخچه ی استفاده از لوله های پلی اتیلن به سال ۱۹۶۰ برمی گردد اولین بار این لوله ها انتقال آب مورد استفاده قرار گرفتند و پس از آن به طور گسترده ای در شبکه های گاز مورد استفاده قرار گرفتند و امروزه به طور گسترده ای جایگزین دیگرلوله ها شده اند.

از جمله مزایای لوله های پلی اتیلنی داشتن انعطاف پذیری و استحکام بالا در برابر فشار و زلزله است. وزن کم این لوله ها جابجایی و انتقال آن ها را راحت تر می کندو هزینه ها را کاهش می دهد و سطح صاف و صیقلی آن باعث می شود مواد در آن رسوب پیدا نکنند.

انواع روش های جوش دادن دو لوله پلی اتیلن به شرح زیر است: اتصال متحرک، اتصال ثابت، جوش-هوای داغ، جوش- با اکترودهی مختلف، جوش- لب به لب، جوش- الکتروفیوژن، جوش-ساکت

دو روش الکتروفیوژن و لب به لب بیشتر از روش های دیگر استفاده می شوند و لوله ها باید از نظر ضخامت با یکدیگر برابر باشند.

جوش لب به لب (But fusion):

این نوع جوش برای رزین های ترموپلاستیک استفاده می شود. دقت کنید که برای این مدل جوشکاری نباید در هوای نا مساعد مانند هوای بارانی استفاده شود و بهتر است دما بالاتر از صفر باشد. ابتدا لوله ها را درون کمربند شاسی قرار می دهیم سپس دو لبه ی لوله را توسط رنده مخصوص ( cutter) رنده میکنیم تا جایی که تراشه کامل را از هر طرف ببینیم پس از رنده شدن هیچ گونه دست یا رطویت یا آلودگی نباید به آن سرایت کند سپس لوله ها را به صورت لب به لب قرار می دهیم تا همترازی آن ها را تست کنیم. این اختلاف هم ترازی حداکثر تا ۱۰ درصد ضخامت لوله مجاز است. برای تمیز کزدن لبه لوله می توانی از یک دستمال که با الکل آغشته شده استفاده کنید سپس هیتر را بین دو لوله قرار می دهیم در این مرحله ارتفاع برگشت لوله روی سطح هیتر باید ۱ تا ۴ میلی متر باشد وسپس می گذاری دما در درون لوله نفوذ کند و در مرحله ی پایانی هیتر را جدا می کنیم وبه سرعت دو سر لوله را با فشار به هم متصل می کنیم و می گذاریم لوله سرد شود.

جوش- الکتروفیوژن:
در این روش حرارت توسط جرین الکتریکی انجام می شود و پس از قرار دادن بوشن بین دو لوله، بوشن به لوله ها جوش داده می شوند. و اینکه در آخر جوش دادن لوله ها باید توسط افراد متخصص و آموزش دیده انجام شود.

انواع لوله های پلی اتیلن که در شبکه های انتقال آب (آب های آشامیدنی – غیر شرب) و فاضلاب به کار می روند، اغلب دوجداره هستند. لوله دوجداره پلی اتیلن که در اصطلاح، لوله کاروگیت نامیده می شوند، مهم ترین لوله های شبکه های آبرسانی هستند. این سری از لوله های پلی اتیلنی در ابعاد و سایزهای مختلف در بازار وجود دارند؛ استفاده از هر یک از آنها به پروژه آبرسانی بستگی دارد.

در برخی موارد، از لوله پلی اتیلن تک جداره نیز در خطوط انتقال آب مورد استفاده قرار می گیرند؛ در این حالت حجم آبی که توسط این لوله ها جابه جا می شود، بسیار کم است.
روش نصب لوله پلی اتیلن به منظور انتقال آب

نصب لوله پلی اتیلن در شبکه های انتقال آب به دو صورت سطحی و دفنی (زیرزمینی) انجام می گیرد. هر دو روش نصب برای انواع لوله ها کاربرد دارند اما نکته مهم این است که در مورد پروژه های شهری و روستایی در محدوده وسیع، نصب لوله آبرسانی به صورت سطحی امکان پذیر نیست؛ اکثر این لوله ها به روش دفنی در خطوط لوله نصب می شوند.

شیوه نصب لوله پلی اتیلن آبرسانی در حالت دفنی، شامل آماده سازی بستر نصب، قرار دادن لوله در کانال حفر شده و پوشاندن کانال می باشد. هر یک از مراحل باید مطابق با استانداردهای نصب و حفاری اجرا شوند، در غیر این صورت راندمان خط لوله کشی کاهش می یابد.

حفاری ترانشه برای نصب دفنی لوله پلی اتیلن آبرسانی مطابق با استاندارد ASTM D-2321 انجام می شود. عواملی نظیر موقعیت جغرافیایی زمین، مکانیک خاک، عمق ترانشه، ابعاد لوله و نوع خاک اثر مهمی بر نصب دفنی لوله پلی اتیلن دارند.

پس از حفر کانال، کف بستر با شن دانه بندی شده پوشانده می شود. برای لوله های بزرگ، ابتدا یک پایه داخل کانال قرار داده می شود؛ سپس لوله ها بر روی این پایه ها در داخل ترانشه ثابت می شوند؛ پس از استقرار لوله ها در جای خود، پایه ها حذف شده و روس لوله ها با خاک مناسب پوشانده می شود.

در روش سطحی نصب لوله پلی اتیلن آبرسانی، ابتدا باید سطح لوله ها تمیز و عاری از هر گونه آلودگی و یا چربی باشد. در مرحله بعد، لوله ها باید مطابق با استانداردها، در ابعاد مناسب برش داده شده و در صورت لزوم به یکدیگر جوش داده شوند. در روش نصب سطحی، ترانشه هایی که به عنوان بستر لوله ها حفر می شوند، با قطر لوله متناسب هستند. در مرحله آخر، اطراف لوله های سطحی با مواد پرکننده دانه بندی شده پر می شود. در آخر، محل اتصال این لوله ها باید مورد آزمون تست هیدرواستاتیک قرار بگیرند و فاقد هر گونه نشتی باشند.

برای نصب لوله های پلی اتیلن در پروژه های مختلف و در مسیرهای طولانی لازم است آن ها را به یکدیگر متصل کنیم. بهترین شیوه اتصال دو لوله پلی اتیلن استفاده از روش جوشکاری است. دستگاه های جوشکاری که برای اتصال لوله ها به کار می روند به انواع زیر دسته بندی می شوند:

دستگاه جوش تمام هیدرولیک
دستگاه جوش نیمه هیدرولیک
دستگاه جوش سوکتی
دستگاه جوش زینی
دستگاه جوش دستی (اکسترودر)
دستگاه جوش الکتروفیوژن
دستگاه جوش بات فیوژن

آشنایی با دستگاه جوش دستی یا اکسترودر برای لوله پلی اتیلن

برخلاف سایر دستگاه های جوش لوله پلی اتیلن که دو سر لوله را به یکدیگر متصل می کند، اکسترودر پلی اتیلن بیشتر برای ترمیم محل جوشکاری های قبلی و یا ترک و شکست های لوله استفاده می شود. کار با این دستگاه به مراتب راحت تر از سایر تجهیزات جوشکاری پلی اتیلن است.

دستگاه جوش دستی به دو صورت از مواد پلی اتیلن استفاده می کند؛ دستگاه اکسترودر گرانولی و اکسترودر مفتولی. این دستگاه دارای یک قیف مخصوص است که گرانول های پلی اتیلن یا مفتول ها داخل آن قرار می گیرند. ابعاد اکسترودرها در مقایسه با سایر دستگاه ها کوچک تر است.

اساس کار دستگاه جوش دستی بر پایه اِعمال حرارت به گرانول های پلیمری و ذوب کردن آن ها می باشد. سرعت خروج مواد مذاب در این دستگاه قابل کنترل است و با توجه به نیاز کاری از آن استفاده می شود. این دستگاه مجهز به صفحه نمایشگر هوشمند دما و سرعت موتور است. مفتول هایی که در دستگاه جوش دستی استفاده می شوند، دارای قطر ۳ تا ۵ میلی متر هستند.

موارد مهم در هنگام استفاده از دستگاه جوش پلی اتیلن دستی

رعایت استانداردهای جوشکاری و نکات ایمنی در حین عملیات جوش لوله پلی اتیلن از اهمیت زیادی برخوردار است. خطرهای بسیاری در حین کار کردن با این دستگاه، اپراتور را تهدید می کند. خطرهایی نظیر برق گرفتگی، جرقه، سوختگی در اثر تماس با قطعات داغ دستگاه، کاهش شنوایی اپراتور، استنشاق دود خروجی از دستگاه و بسیاری موارد دیگر در کمین فرد جوشکار است.

بدیهی است که برای انجام یک جوشکاری ایمن با دستگاه جوش دستی پلی اتیلن نیاز است فرد جوشکار دارای مهارت کافی و همچنین دارای گواهینامه فنی جوشکاری باشد. قبل از شروع به کار باید تمام جوانب ایمنی رعایت شوند و تجهیزات از نظر سلامت عملکردی بازرسی گردند.

در صورت مشاهده هر گونه مورد مشکوک خطرآفرین یا ایجاد جرقه، نویز، صدا و یا هر مورد دیگری که ممکن است موجب حادثه شود، عملیات جوشکاری باید متوقف گردد و علت ایجاد اختلال به سرعت شناسایی و برطرف شود.

برای سهولت اتصال لوله های پلی اتیلن از دستگاه های مختلفی استفاده می شود. به طور کلی این دستگاه ها به سه دسته تقسیم می شوند.

دستگاه جوش پلی اتیلن ( جوش لب به لب)

ار این دستگاه برای اتصال لوله های پلی اتیلن در سیستم آبرسانی و انتقال فاضلاب های شهری و صنعتی استفاده میشود. مراحل استفاده از این دستگاه برای انجام اتصالات به شرح زیر است:

لوله ها درگیره ها بسته می شود. به طوری که کاملا درگیر باشد اما باید توجه داشت که فشار زیاد گیره بر لوله ممکن است به لوله آسیب بزند. انتهای لوله نیز باید روی غلتک قرار بگیرد تا فشار کششی وارد بر لوله تا حد امکان کاهش یابد.
به منظور صاف کردن لبه ی لوله ها و برطرف کردن لایه های اکسید از لبه ی آن ها، لبه ی هر دو لوله توسط رنده،با اعمال فشار متناسب، رنده کاری می شود. سپس فشار را برداشته، لوله را از رنده جداکرده و سپس رنده را خاموش می کنیم. در غیر اینصورت لبه ی لوله ها همچنان پله پله خواهد بود.
پس از برداشتن رنده، هم ترازی لوله ها را می سنجیم. البته پس از رنده شدن نباید هیچ گونه دست آلوده یا مرطوبی با لوله ها تماس پیدا کند.
هم ترازی از روش های زیر صورت می گیرد:

سفت و شل کردن مهره گیره ها
چرخاندن لوله
نظیم تکیه گاه انتهای لوله ها
باید توجه داشت که حداکثر فاصله میان دو سرلوله پس از رنده زدن می تواند ۵ میلیمتر باشد.

سپس همانطور که لوله ها درگیره ها درگیر است، از درجه حرارت اتو اطمینان می یابیم. اتو را در میان دو لوله قرار داده و فشار لازم بر لوله ها اعمال می شود تا لبه ی لوله حدود ۱تا ۴ میلیمتر برگردد.
سپس فشار را می اندازیم به طوری که فقط لبه های لوله با اتو در تماس باشند.
اتو را برداشته و به سرعت لبه ها ی لوله را به هم می چسبانیم. فشار لازم را اعمال کرده و تا سرد شدن و اتصال کامل لوله ها به یکدیگر فشار را اعمال می کنیم.
برای اطمینان از درستی جوش، باید توجه داشته باشیم که در محل اتصال لوله ها برآمدگی داشته باشیم.

جوش الکتروفیوژن: از این نوع دستگاه برای اتصال لوله ها در سیستم های انتقال گاز استفاده میشود. مراحل آن به ترتیب زیر است:
لوله ها را با رنده سوهان می زنم.
لوله ها را وارد کوپلینگ می کنیم.
جریان برق را متصل کرده تا سیم پیچی بوبین ها گرم شود و لبه ی لوله ها را ذوب کند.
دراثر حرارت کوپلینگ جمع شده و جوش مناسبی با لوله ایجاد می شود.
جوش الکتروفیوژن برخلاف بات فیوژن که مراحل آن مکانیکی است، کاملا الکتریکی و با اتصال جریان برق انجام میشود.

جوش اکسترودر: این نوع جوشکاری در انجام جوش های دقیق و یا ترمیم اتصالات استفاده می شود. برای استفاده از این جوش همانند جوش با گاز داغ، باید سطح لوله را تا حدی تراش داد که هیچ گونه آلودگی یا لایه ی اکسیدی روی آن باقی نماند. سپس تراز بودن و بی نقصی آن ها امتحان شود. پس از امتحان تراز بودن، پایه ی اولیه ی جوش (mm3)با گاز داغ انجام می شود.

در انجام جوشکاری با دستگاه اکستروژن باید به برخی نکات توجه ویژه داشت، از جمله دمای مصالح، دمای گاز داغ و مقدار آن.

لوله های پلی اتیلن آبرسانی به دو دسته تقسیم می شوند:
۱-لوله های پلی اتیلن HDPE
-۲لوله های پلی اتیلن LDPE
لوله های پلی اتیلنHDPEلوله هایی است که خطی هستند درجه ذوب آنها کریستالی است و در موادPE80دمای ذوب ۲۰۰تا۲۱۰و موادPE100دمای ۲۲۰تا۲۳۰ درجه سانتی گراد می باشد.لوله ها حتما می بایست در زمین دقت شوند و نبایستی در معرض آفتاب قرار گیرند.
لوله های LDPEلوله هایی نرم هستند که جهت خط فرعی و معمولا روی زمین و زیر درختان استفاده می شوند.
لوله های پلی اتیلنHDPEبه دو روش اتصال می شوند:
۱-روش سرد یا مکانیکی
۲-روش گرم یا بات فیوژن(جوش لب به لب)
در روش جوش سرد اتصال مورد استفاده قرار می گیرد و یک اتصال لوله را به یکدیگر ارتباط میدهد.
در روش اتصال جوش گرم از دستگاه های جوش پلی اتیلن یا الکتروفیوژن استفاده می شود.
دستگاه جوش پلی اتیلن دارای یک چهارچوب حلقوی با فکهای آلومینیومی و جک های هیدرولیکی می باشد.
در طراحی و ساخت دستگاه های جوش پلی اتیلن می بایست دقت و ظرافت خاصی را پیاده سازی نمود.
هر دستگاه جوش پلی اتیلن دارای رنگهای مختلفی است که به رضایت مشتری دستگاه عرضه می گردد.
رنده دستگاه جوش تولیدی گروه صنعتی روتن پلاست از نوع گیربکسی است و قابلیت رنده تا فشار ۳۲اتمسفر را داراست و هیتر دستگاه جوش تولیدی این شرکت با توان۳۰۰۰وات و روکش و تفلون آن از نوع صنعتی و ضدخش می باشد.
پاور این دستگاه ها از نوع هیدرولیکی با پمپ ۲۶لیتری و پمپ روغن کاپرون آلمان و الکتروموتورموتوژن می باشد.
شلنگهای هیدرولیکی تعبیه شده برروی دستگاه از نوع۲۵۰بار سه نخ می باشد.
کلیه دستگاه های جوش پلی اتیلن گروه صنعتی سپهر البرز با آخرین ماشین آلات سی ان سی(CNC)تراش و آماده سازی می شوند.
خدمات پس از فروش این شرکت یکی از مجهزترین و بروزترین شرکت خدمات رسانی به مشتریان می باشد
کلیه محصولات تولیدی این شرکت زیر نظر کارشناسان و متخصصین حرفه ای ساخته و تولید می شوند.
محصولات تولیدی گروه تولیدی سپهر البرز دارای ۱۸ماه گارانتی و ده سال خدمات پس از فروش می باشد
دستگاه های تولیدی پر از کنترل نهائی کالیبره و گواهی کالیبره به مشتریان ارائه می گردد.

پلی اتیلن، یکی از ساده ترین ، ارزان ترین و پر مصرف ترین مواد پلاستیکی در جهان بوده و با افزایش میزان استفاده از مواد پلی اتیلن در گرید های PE 80 و PE 100 آمیزهای بیشتری وارد بازار میشود.
لوله HDPE یا هایدینسیتی، این لوله ها از نوع خطی بوده و دارای درجه کریستالی و دانسیته بالا هستند .
لوله LDPE یا لودنسیتی دارای دانسیته پایین و در برابر هر گونه تنش ، سرما و گرما مقاوم میباشند.
لوله های پلی اتیلن به دو روش به یکدیگر متصل می شوند. روش سرد و روش گرم
در روش سرد یا مکانیکی که از اتصالات فیتینگی استفاده شده قابلیت انشعاب اتصال و لوله را تا سایز ۱۲۵ میلیمتر داراست.
در روش گرم یا بات فیوژن با استفاده از یک ماشین جوشکاری و اپراتوری که دارای گواهی جوشکاری باشد عملیات جوش انجام می شود.
سازمان ملی استاندارد ایران با همت کارگروهی ویژه ، استاندارد جوش لوله پلی اتیلن را، با هدف تعیین اصول کلی روش اتصال دهی به شیوه لب به لب و ارزیابی کیفیت محل اتصال در لوله و اتصالات مورد استفاده در شبکه های آب –گاز-فاضلاب را تدوین و در دسترس بازرسین-مشاورین و پیمانکاران قرار داده است.
از این رو گروه تولیدی صنعتی سپهر البرز با داشتن سالها تجربه و سابقه در زمینه ساخت ماشینهای جوش پلیمری مطابق با استاندارد بین المللی، روش جوش لب به لب را در سیستم تک فشاری در فشار کم ، مطابق با استاندارد ملی ایران به شماره ۶۴۸ ۱۸ را جهت خریداران و کارآموزان عزیز آموزش ، تا شاید قدمی موثر در جهت ارتقاء علمی و یادآوری اطلاعات بدست آمده، در دورهای آموزشی این شرکت باشد.
قبل از شروع به کار با دستگاه، لازم است موارد ایمنی و دستورالعمل استفاده از دستگاه را یادآور شویم:
*از کالیبره بودن و سلامت دستگاه ،اطمینان کامل داشته باشیم .
*تهیه فرم گزارش جوشکاری و بررسی آن توسط ناظر و بازرس پروژه در دستور کار قرار گیرد.
*شناسائی و احراز صلاحیت اپراتور در استفاده از ماشین جوش توسط بازرس و ناظر پروژه،
گواهی صلاحیت جوشکاری اپراتور به منزله صدور مجوز کار با دستگاه جوش پلی اتیلن بوده و مجری را ملزم به حفظ تمام قوانین و دستورالعملهای استاندارد جوش می نماید.
*در صورت نامساعد بودن شرایط جوی و وجود باران ، گرد و غبار، مه ،گرما و سرما استفاده از چادر و یا کانکس مخصوص الزامی است.
* دپوی مناسب لوله، مطابق با استاندارد
تجهیز کارگاه و جانمایی صحیح دستگاه جوش در پروژه، به نحوی که ماشین جوش ثابت و لوله جهت جوشکاری در اختیار دستگاه باشد.
*از تجهیزات مناسب جهت بارگیری و جابه جائی وسایل جوش استفاده شود.
*-سایز لوله ، با رینگ داخلی دستگاه کنترل و بررسی شود.
*-جهت راه اندازی دستگاه جوش پلی اتیلن حتما از برق شهر و یا موتور برق مناسب با طول سیم ۱۵ متر استفاده شود.
*جهت جلوگیری از افت دمای صفحه هیتر، دو سر انتهائی لوله را با گپی مناسب مسدود کنیم.
*-استفاده از کلاه-دستکش-لباس کار و کفش ایمنی مناسب در پروژه الزامی است.
*-جهت اجرای کار، دستگاه را در محلی صاف ریگلاژ و همراستا سازی کنیم.
*-دمای هیتر، جهت ایجاد لبه و نفوذ گرما برای لوله پلی اتیلن همیشه بین ۲۰۰ تا ۲۳۰ درجه سانتیگراد بوده و دمای هیتر در سایز های بالاتر تغییر نخواهد کرد.
جهت انجام عملیات جوشکاری ابتدا لوله را داخل فک دستگاه قرارداده، ۵ تا ۷ سانتیمتر دو سر لوله را از داخل فکها بیرون گذاشته و پیچهای دستگاه را محکم می کنیم. به اندازه ای فکها را محکم می کنیم که مطمن شویم با اعمال فشار هیدرولیک، لوله ها از زیر فک فرار نمی کنند.
جهت همسطح سازی لوله ، از غلطک استفاده می کنیم.
دو سر لوله را شماره گذاری کرده، در فرم مخصوص عملیات جوشکاری درج می کنیم.
دو سر لوله ی بسته شده داخل فک را با یک دستمال نخی آغشته به آستون ویا الکل ایزوپروپیل تمیز می کنیم. رنده را از داخل ظرف مخصوص جدا کرده، در شاسی دستگاه گذاشته و عملیات تراش دو سر لوله را آغاز می کنیم.
جهت رنده کردن و تراش دو سر لوله لازم است ابتدا رنده را روشن و با فشاری معادل ۵ تا ۱۰ بار دو سر لوله را تراش دهیم. این کار را تا زمانی ادامه می دهیم که تراشه ی ایجاد شده از دو سر لوله به صورت یکپارچه از رنده خارج و سپس فشار هیدرولیک را آرام آرام به صفر می رسانیم. رنده را از شاسی جدا در ظرف مخصوص می گذاریم .دو سر لوله تراشیده شده را به یکدیگر نزدیک و همتراز بودن آنها را کنترل می کنیم.
حداکثر انحراف از هم محوری باید کمتر از ۱۰ % حداقل ضخامت دیواره باشد.
سفاله های ایجاد شده از تراش دو سر لوله را از دستگاه جدا کرده و برای مرحله بعد آماده می شویم.
در این مرحله فشار درگ را به دست می آوریم.
فشار درگ چیست؟
با افزایش تدریجی فشار هیدرولیک شروع حرکت فک متحرک دستگاه را، که به فشار حرکتی معروف می باشد فشار درگ می گویند.
فشار درگ در هر مرحله از جوشکاری می بایست توسط اپراتور اندازه گیری و به فشار داده شده در جدول اضافه شود . فشار درگ به دست آمده را در فرم گزارش ثبت می کنیم.
هیتر را از داخل ظرف مخصوص جدا کرده، با یک دستمال نخی آغشته به آستون و یا الکل ایزوپروپیل تمیز و داخل شاسی دستگاه قرار می دهیم. سطح دوسر لوله یا اتصال را به صورت همزمان، در تماسی کامل، به صفحه هیتر قرار داده، تا در سطح لوله، مذاب جوش ایجاد شود.
در این مرحله فشار درگ به دست آمده و فشار داده شده در جدول را جهت ایجاد لبه اعمال کرده سپس شیر فشار هیدرولیک را بسته و پاور هیدرولیک را خاموش می کنیم به این مرحله از جوش فشار ایجاد لبه می گویند. برای این مرحله هیچ زمانی در نظر گرفته نشده و عملیات چشمی و بر اساس ضخامت داده شده در جدول جوشکاری انجام می شود. زمانی که در دو سر لوله لبه استاندارد ایجاد شد مطابق جدول جوشکاری فشار هیدرولیک را با توجه به خاموش بودن پاور هیدرولیک به صفر می رسانیم .در این مرحله اجازه می دهیم که زمان فشار نفوذ گرمائی طی شود. زمان نفوذ گرمائی جهت هر سایز لوله مطابق با استاندارد در جدول جوشکاری متغییر خواهد بود.
با توجه به دستورالعمل جدول جوشکاری و سپری شدن زمان نفوذ گرمائی پاور هیدرولیک را روشن، جک متحرک را به سمت عقب هدایت، هیتر را از بین دو سر لوله جدا می کنیم. سعی کنیم کوتاه ترین زمان را جهت نزدیک کردن دو سر لوله مذاب شده به کار ببریم جهت چسباندن لوله مذاب به یکدیگر به هیچ عنوان به یکباره فشار را بالا نبرده و زمانی که دو سر لوله با یکدیگر مماس شدند ظرف مدت ۱۰ ثانیه فشار هیدرولیک را به حد مجاز رسانده ، دو سر لوله ی ذوب شده در یکدیگر ممزوج تا شکل کامل جوش ایجاد شود. اعمال فشار بالا در این مرحله مواد مذاب را از هم فراری داده و دو جنس سخت لوله در ظاهر بهم می چسبند که این قابل پذیرش نمی باشد. در تمامی مراحل بجز رنده کردن فشار درگ به فشارهای داده شده در جدول اضافه خواهد شد.
با اعمال فشار مناسب و نمودار شدن شکل کامل جوش شیر فشار را بسته، پاور هیدرولیک را خاموش و اجازه می دهیم زمان کول تایم یا زمان خنک شدن لوله داخل دستگاه رعایت شود.
گپ انتهائی لوله را برداشته تا گردش هوا داخل لوله انجام شود جهت خنک کاری جوش، استفاده از هر نوع مایعات،ریختن آب و گذاشتن دستمال خیس ممنوع می باشد.جوش می بایست در شرایط عادی خنک و به درجه نرمال برسد. با اتمام زمان خنک کاری در دستگاه فکها را باز کرده، جهت انجام جوش بعدی آماده می شویم.
جهت جوشکاری سه راه-زانو و اتصالات دیگر کافی است تا شانه ایه بالا و پائین را از دستگاه باز کرده و یک فک ثابت را به دو فک متحرک متصل کنیم. در این حالت اتصال را در یک فک ثابت مهار کرده و لوله را داخل سه فک متحرک قرار می دهیم. در این صورت می توان براحتی اتصال را به لوله و یا هر اتصال دیگر جوشکاری نمود.
شما می توانید سولات فنی خود را با بخش ارتباط با ما این شرکت در میان گذارید.