محاسبه فشار جوش پلی اتیلن: فرمول‌های طلایی که هر اپراتور باید بداند

محاسبه فشار جوش پلی اتیلن: فرمول‌های طلایی که هر اپراتور باید بداند

گیج فشار دستگاه به شما دروغ می‌گوید! یاد بگیرید چگونه فشار واقعی مورد نیاز برای یک جوش استاندارد را محاسبه کنید.

بزرگترین اشتباهی که یک اپراتور دستگاه جوش پلی اتیلن (بات فیوژن) می‌تواند مرتکب شود، “حدس زدن” فشار است. بسیاری تصور می‌کنند که عقربه گیج فشار مستقیماً همان فشاری را نشان می‌دهد که به لوله وارد می‌شود. این تصور کاملاً غلط است.
سیستم هیدرولیک پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. فشاری که شما روی گیج می‌بینید، باید مجموعه‌ای از نیروهای مختلف را پوشش دهد: نیروی لازم برای ذوب لوله، نیروی لازم برای حرکت دادن فک‌ها و نیروی لازم برای غلبه بر اصطکاک زمین. اگر فرمول محاسبه دقیق این فشار را ندانید، نتیجه کار شما یا یک جوش سرد (فشار کم) و یا یک لوله له شده با گرده جوش بیش از حد (فشار زیاد) خواهد بود.
در این مقاله، فرمول طلایی و ساده‌ای را به شما آموزش می‌دهیم که تمام ابهامات را برطرف کرده و جوش شما را ۱۰۰٪ استاندارد می‌کند.

فرمول طلایی: فشاری که باید روی دستگاه تنظیم کنید

برای اینکه گیج نشوید، بیایید مستقیماً سراغ اصل مطلب برویم. فشاری که شما باید با شیر تنظیم فشار روی گیج دستگاه سِت کنید (P Gauge)، از جمع دو عدد به دست می‌آید:

فشار نهایی گیج = فشار جدول (P Table) + فشار درگ (P Drag)

بیایید این دو بخش را باز کنیم:

  • فشار جدول (P Table): این عدد توسط کارخانه سازنده دستگاه (مثل سپهر البرز) محاسبه شده و در جدولی روی بدنه دستگاه یا دفترچه راهنما وجود دارد. این فشار، نیروی خالصی است که برای جوش دادن آن سایز خاص لوله لازم است.
  • فشار درگ (P Drag): این عدد در هیچ جدولی نیست! این فشار “متغیر” است و باید توسط شما در لحظه و در محل پروژه اندازه‌گیری شود. این فشاری است که صرف هدررفت انرژی و اصطکاک می‌شود.

گام ۱: چگونه فشار درگ (Drag Pressure) را بدست آوریم؟

فشار درگ، فشاری است که دستگاه مصرف می‌کند تا فقط لوله‌های سنگین را روی زمین بکشد و فک متحرک را به جلو هل دهد. برای هر جوش، بسته به طول لوله، شیب زمین و روان بودن غلطک‌ها، این عدد فرق می‌کند.

روش اندازه‌گیری عملی:

  1. لوله را در دستگاه ببندید و رنده‌کاری را تمام کنید.
  2. دو لوله را با فاصله از هم قرار دهید (هیتر را نگذارید).
  3. شیر فشار را کاملاً ببندید (فشار صفر).
  4. اهرم هیدرولیک را در حالت “بستن فک” نگه دارید.
  5. به آرامی شیر فشار را باز کنید تا عقربه گیج بالا برود.
  6. چشمتان به فک متحرک باشد. دقیقاً در لحظه‌ای که لوله شروع به حرکت کرد، عدد روی گیج را بخوانید.
  7. این عدد (مثلاً ۳۰ بار)، فشار درگ شماست.

گام ۲: خواندن فشار جوش (Welding Pressure) از جدول

حالا به جدول فلزی روی دستگاه نگاه کنید. سایز لوله (مثلاً ۲۵۰ mm) و ضخامت آن (PN یا SDR) را پیدا کنید.

فرض کنید جدول برای لوله ۲۵۰، فشار جوشکاری را ۴۵ بار تعیین کرده است.
(نکته مهندسی: این عدد ۴۵ بار، حاصل تقسیمِ [سطح مقطع لوله × ۰.۱۵ نیوتن] بر [سطح مقطع جک هیدرولیک دستگاه] است. اما شما نیازی به این محاسبه پیچیده ندارید، سازنده آن را انجام داده است).


گام ۳: محاسبه نهایی و تنظیم دستگاه

حالا دو عدد خود را جمع کنید:

  • فشار جدول: ۴۵ بار
  • فشار درگ (که اندازه گرفتید): ۳۰ بار
  • فشار تنظیمی نهایی: ۷۵ = ۳۰ + ۴۵ بار

شما باید گیج دستگاه را دقیقاً روی ۷۵ بار تنظیم کنید.

چرا؟ چون ۳۰ بار از این فشار، فقط صرف هل دادن لوله می‌شود و “هدر” می‌رود. در نهایت، دقیقاً همان ۴۵ بار خالص و استانداردی که نیاز دارید، به سر لوله‌ها وارد می‌شود تا آن‌ها را به هم جوش دهد.


اشتباه مرگبار: نادیده گرفتن فشار درگ ❌

اگر اپراتور، فشار درگ را حساب نکند و گیج را فقط روی عدد جدول (۴۵ بار) تنظیم کند، چه اتفاقی می‌افتد؟
از این ۴۵ بار، ۳۰ بار صرف حرکت دادن لوله می‌شود. پس فشاری که واقعاً لوله‌ها را به هم می‌چسباند، فقط ۱۵ بار خواهد بود!
نتیجه: فشار بسیار کمتر از حد استاندارد، عدم ادغام مولکولی و ایجاد یک جوش سرد که با کوچکترین ضربه می‌شکند.


دقت در محاسبه، یعنی تضمین کیفیت. گروه صنعتی سپهر البرز، تمام دستگاه‌های خود را با جداول فشار دقیق و کالیبره شده عرضه می‌کند.

برای دریافت جداول فشار استاندارد (DVS) مربوط به دستگاه خود و آموزش رایگان اپراتوری، با واحد فنی ما تماس بگیرید. 📐

More Articles & Posts